Upośledzenie i uszkodzenie dróg czuciowych

Tutaj zaliczyć trzeba osobliwe zaburzenia schematu ciała, którym Seitelberger (1952) nadał nazwę. Chory doznaje wrażenia, jakoby jakaś jego część ciała, wyjątkowo nawet całe ciało, zmieniło się pod względem wielkości, grubości lub ciężaru. Najczęściej spotyka się te zaburzenia  stosunku do członków amputowanych. Chodzi tu o upośledzenie lub uszkodzenie doprowadzających dróg czuciowych, najczęściej                          o umiejscowieniu między wzgórzem a czuciowym obszarem kory mózgowej. Chory dotknięty takim cierpieniem podaje np., że ręka jego powiększyła swoje rozmiary, że głowa skurczyła się i wtłoczyła w klatkę piersiową, że całe ciało skurczyło się lub rozszerzyło na boki, że nogi powiększyły się do ogromnych rozmiarów i stawiają kroki olbrzyma. W naszym przypadku porażenia postępującego chora doznawała uczucia,  że jej powiększona głowa lata w górę i w dół, że odpada od ciała i krąży nad ciałem. W daleko posuniętym otępieniu trudno w takich przypadkach orzec, czy chodzi tylko o metamorfognozję, czy też również o fantastyczne urojenia, osnute na tych przedziwnych zaburzeniach spostrzegania. Klages (1954) zwrócił uwagę na podobieństwo niektórych przeżyć omamowych czuciowoustrojowych schizofreników                    do parestezji doznawanych przy organicznym uszkodzeniu wzgórza. Ci ostatni chorzy podają np., że ich kończyny powiększają się do olbrzymich rozmiarów lub oddzielają się od tułowia, że głowa ich pomniejsza się do rozmiarów punktu lub powiększa jak balon wewnątrz pusty, lub wewnątrz .gorący aż do wrzenia, że członki rozpadają się, że całe ciało staje się lekkie, jakby się unosiło, że jednej połowy ciała jakby brakowało itd. Takie same skargi wypowiadają schizofrenicy, stąd częste pomyłki. Można ich uniknąć, jeśli się zważy,  że schizofrenicy, wypowiadając tego rodzaju omamy czuciowoustrojowe, nie zdradzają dostosowanego do tych wyobrażeń stanu czuciowego (paratymia)                i mają przy tym pełny sąd realizujący, tj. przekonanie, że doznaniom tym odpowiada rzeczywisty stan rzeczy, podczas gdy chorzy z uszkodzonym przeżywają uczuciowo te doznania i nie wierzą w ich realność. [więcej w:  Psycholog Wrocław, psychologia pracy, psychoterapeuta, psychoterapia wrocław ]