Tolwaptan u pacjentów z autosomalną dominującą policystyczną chorobą nerek AD 7

Wstępnie określona analiza podgrup wykazała, że tolwaptan wywiera korzystny wpływ na całkowitą objętość nerki we wszystkich podgrupach, u pacjentów stratyfikowanych według płci, wieku (<35 lat w porównaniu do .35 lat), całkowitej objętości nerki na początku badania (<1500 ml vs. .1500 ml), szacunkowy poziom klirensu kreatyniny na początku badania (<80 ml na minutę vs. .80 ml na minutę) oraz stan nadciśnienia (nieobecny lub obecny) (Figura 2B).
Dodatkowe punkty końcowe
Nachylenie funkcji nerek
Pierwszy niekompozytowy drugorzędowy punkt końcowy, nachylenie funkcji nerek (oceniane za pomocą odwrotności poziomu kreatyniny w surowicy) od końca zwiększania dawki do 36 miesiąca, również faworyzował tolwaptan, o nachyleniu -2.61 (mg na mililitr ) -1 na rok, w porównaniu do -3,81 (mg na mililitr) -1 na rok z placebo; efekt leczenia był wzrost o 1,20 (mg na mililitr) -1 na rok (95% CI, 0,62 do 1,78, P <0,001) (Figura 2C). Ten efekt leczenia został potwierdzony przez porównanie danych z linii odniesienia przed leczeniem i wizyt po leczeniu, które wykazały wzrost o 4,93 (mg na mililitr) -1 w okresie 3 lat dla tolwaptanu, w porównaniu z placebo (P <0,001). Odpowiada to wzrostowi średniego stężenia kreatyniny w surowicy z 1,05 mg na decylitr (93 .mol na litr) do 1,21 mg na decylitr (107 .mol na litr) w grupie tolwaptanu, w porównaniu ze wzrostem z 1,04 mg na decylitr (92 .mol na litr) do 1,27 mg na decylitr (112 .mol na litr) w grupie placebo (średnia różnica, -0,09 mg na decylitr [-8 .mol na litr]; 95% CI, -0,13 do -0,06 [-11 do - 5]; P <0,001).
Analiza powtórzonych pomiarów z mieszanym modelem wykazała znaczącą korzyść z tolwaptanu rozpoczynającego się w roku (różnica między grupami, 2,02 [mg na mililitr] -1; P <0,001) i wzrastająca do 3 roku (różnica między grupami, 3,68 [ mg na mililitr] -1; P <0,001) (tabela S3 w dodatkowym dodatku). Analiza szacowanego rocznego nachylenia GFR dała wyniki podobne do tych na stokach odwrotności poziomu kreatyniny w surowicy, z ocenionym nachyleniem GFR wynoszącym -2,72 ml na minutę na 1,73 m2 na rok w grupie tolwaptanu w porównaniu do -3,70 w grupie placebo grupa (efekt leczenia, wzrost o 0,98 ml na minutę na 1,73 m2 rocznie, 95% CI, 0,60 do 1,36, P <0,001) (ryc. S3 w dodatku uzupełniającym).
Wstępnie przeanalizowana analiza podgrup sugerowała, że tolwaptan wywiera korzystny wpływ na czynność nerek we wszystkich podgrupach stratyfikacyjnych (ryc. 2D). Jednak efekty te były nominalnie większe u pacjentów w wieku 35 lat i starszych oraz u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub całkowitą objętością nerki wynoszącą 1500 ml lub więcej.
Postęp kliniczny
Rysunek 3
[przypisy: hologramy els, psychoterapia warszawa, forum kulturystyczne ]