n-3 Kwasy tłuszczowe u pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego AD 5

Przeprowadziliśmy analizy Cox pierwszorzędowego wyniku w podgrupach, dopasowując model Coxa jednym terminem reprezentującym grupę badaną, jedną reprezentującą interesującą zmienną i terminem interakcji w celu przetestowania heterogeniczności wpływu kwasów tłuszczowych n-3. Wszystkie podane wartości P są dwustronne. Wszystkie analizy przeprowadzono przy użyciu oprogramowania SAS, wersja 9.2 (SAS Institute). Wyniki
Uczestnicy testów
Od lutego 2004 r. Do marca 2007 r. Do badania włączono ogółem 12 513 pacjentów, z których 6244 losowo przydzielono do kwasów tłuszczowych n-3, a 6269 do placebo. Łącznie 12 505 pacjentów włączono do analiz zamiaru leczenia, z których 6239 otrzymywało kwasy tłuszczowe n-3, a 6266 otrzymywało placebo (patrz fig. S1 w dodatkowym dodatku do schematu blokowego).
Tabela 1. Tabela 1. Wyjściowa charakterystyka populacji osób, które intensywnie leczą, według grupy badawczej. Wyjściową charakterystykę podano w tabeli oraz w tabeli S1 w dodatkowym dodatku. Średni wiek wynosił 64,0 lat, a 61,5% pacjentów stanowili mężczyźni. Najczęstszym kryterium włączenia była cukrzyca plus jeden lub więcej czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, obecnych u 5986 pacjentów (47,9%); 3691 pacjentów (29,5%) miało w przeszłości chorobę miażdżycową, 2602 (20,8%) miało co najmniej cztery czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego z wykluczeniem cukrzycy, a 226 (1,8%) miało zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe zgodnie z oceną lekarza rodzinnego.
Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego i leki
Pod koniec badania ogólny profil ryzyka sercowo-naczyniowego poprawił się w obu grupach (Tabela S2 w Dodatku Uzupełniającym). Stężenie triglicerydów w osoczu znacznie spadło u pacjentów przyjmujących kwasy tłuszczowe n-3 niż u osób otrzymujących placebo (-28,2 . 1,3 mg na decylitr w porównaniu z -20,1 . 1,3 mg na decylitr, p <0,001). Wystąpił niewielki wzrost poziomu HDL u pacjentów, którzy otrzymali kwasy tłuszczowe n-3. Nie było znaczących różnic w ciśnieniu krwi, częstości akcji serca, stężeniu cholesterolu całkowitego i cholesterolu LDL, ani w poziomach glukozy we krwi lub glikowanej hemoglobiny między dwiema grupami. Zalecenia dotyczące zalecanych leków układu sercowo-naczyniowego zwiększyły się podczas obserwacji w podobnym stopniu w dwóch badanych grupach (Tabela S3 w Dodatku Uzupełniającym).
Punkty końcowe skuteczności
Tabela 2. Tabela 2. Wyniki pierwotne i wtórne. Ryc. 1. Krzywe Kaplana-Meiera na śmierć lub pierwsza hospitalizacja z przyczyn sercowo-naczyniowych. Mediana czasu obserwacji wynosiła 5,0 lat (zakres międzykwartylowy, 4,0 do 5,5). Pierwotny punkt końcowy, czyli zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych lub hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych, wystąpił u 1478 pacjentów (11,8%), w tym 733 z 6239 pacjentów, którzy otrzymali kwasy tłuszczowe n-3 (11,7%) i 745 z 6266 pacjentów, którzy otrzymali placebo (11,9%).
Okres obserwacji zakończył się 31 października 2011 r. Po medianie wynoszącej 5,0 lat (zakres międzykwartylowy, 4,0 do 5,5)
[patrz też: cyklopiroksolamina, lewomepromazyna, fitamina ]