Wyższe i niższe rasy ludzkie

Dla poparcia celów politycznych stworzono nibynaukową teorię wyższych i niższych ras ludzkich. Mit najwyższej i czystej fasy germańskiej musiał mieć podbudowę teoretycznobiologiczną. Znaleziono ją w niezmiennych, nieśmiertelnych genach, które rozstrzygają o przynależności albo do rasy panów, albo do rasy niewolników. Geny chorobonośne prowadzą do zwyrodnienia rasy. W imię tych twierdzeń wydawano ustawy sterylizacyjne, stosowano eutanazję, mordowano miliony ludzi przynależnych do ras niższych, mordowano też tysiące psychicznie chorych.     Z zakrojonych na olbrzymią miarę badań dziedziczności wyszły nader nikłe lub wprost błędne wyniki. Uznano, że pląsawica Huntingtona dziedziczy się według typu dominującego, a padaczka według typu recesywnego. Co do oligofrenii, to wielką jej część uznano za dziedziczącą    się według typu recesywnego, chociaż lekkie jej postacie miałyby się dziedziczyć i według typu dominującego. Podobnie cyklofrenia miałaby     się dziedziczyć według jednego i drugiego typu. Co do schizofrenii zdania były podzielone, przeważało jednak zdanie, że głównie mamy tu         do czynienia z typem recesywnym. Te same zasady usiłowano naciągnąć i do psychopatii.. Wyniki tych badań starano się poprzeć rozległym materiałem statystycznym, którego wymowa była zresztą pełna sprzeczności. Najstarsze . zestawienia statystyczne, które zadawały kłam zastosowalności praw Mendla do badań dziedziczności chorób psychicznych, pochodzą od Kollera (1895) i Diema (1905), a następnie                 od Jollyego (1913). Wyniki tych statystyk do tego stopnia urągały prawom Mendla, że uległy przeoczeniu, czy też zapomnieniu. [patrz też: autyzm terapia, integracja sensoryczna, Psychoterapia leczenie depresji Warszawa ]