Apraksja innerwacyjna

Apraksja innerwacyjna wychodzi na jaw, gdy polecimy choremu wykonywać czynności wymagające zręczności, jak szycie, krajanie nożyczkami; gwizdanie, mlaskanie, przetykanie, wykonywanie określonych min itd. Przy apraksji ideokinetycznej nie udają się choremu proste czynności      w ich zwykłej kolejności, np. związanie krawata, wciągnięcie obuwia, zapalenie papierosa, pewne gesty itd. Apraksję ideacyjną wykrywamy polecając choremu wykonać czynności złożone wymagające zaplanowania, np. pościelenie łóżka, nakrycie stołu,     posłużenie się kluczami, wlanie wody do szklanki, wciągnięcie i zzucie obuwia itd. Z apraksją twórczą chory zdradza się, gdy mu każemy figury geometryczne narysować, ułożyć z elementów lub ułożyć według wzoru.
Nie mamy tu na myśli ogólnych objawów uszkodzenia mózgu w rodzaju zaburzeń zdolności zapamiętywania, wzmożonej przerzutności uwagi itd. Chodzi natomiast o odmianę agnozji wzrokowej występującą przy uszkodzeniu lewego bocznego obszaru ciemieniowopotylicznego.                   U słuchowców, u których czynności liczenia i potrzebne do tego skojarzenia wiążą się ze wspomnieniami dźwięków słownych, występuje akalkulia często w przypadkach afazji sensorycznej. U ludzi, u których czynności rachunkowe przebiegają według typu słownoruchowego, akalkulia wiąże się często z afazją ruchową.
Nie mamy tu oczywiście na myśli zaburzeń psychicznych, które przejawiają się w mowie i piśmie przy nie uszkodzonym aparacie neurologicznym tych czynności. U praworęcznych mowa zależy od odpowiedniej okolicy w lewej półkuli mózgowej. Na obszar, ten składa  się ośrodek Wernickego w tylnej trzeciej części pierwszego zakrętu skroniowego z przyległym płatem ciemieniowym tzw. ośrodek Broca w tylnych dwóch trzecich dolnego zakrętu czołowego, pas triangularis i opecularis. Do obszaru tego czasem należy sąsiadująca część przedniego zakrętu centralnego i przedniej wyspy; c) sama wyspa (insula). [więcej w: psychoterapeuta warszawa, psycholog sportu, psychoterapia, psychoterapia warszawa ]